Jak zrobić spaghetti carbonara i jeść pomimo redukcji.
Włoska carbonara to wbrew pozorom danie, które trudno znaleźć w polskich restauracjach. W głównej mierze problemem jest tutaj surowe jajko, które według przepisów powinno zostać poddane kilku procesom, których w większości restauracji nie uświadczysz. Nie można jej podgrzać, musi być robiona na świeżo, a prawdziwe włoskie guanciale oraz dodatek pecorino romano znacząco podnosi cenę dania, która dla wielu Polaków nie ma w sobie nic, żeby było warto za nią zapłacić 35zł i więcej.
Według informacji, które można znaleźć na temat tego dania, wszystko wskazuje, że jest ono w Europie znane dopiero po II wojnie światowej. Nie sposób znaleźć wzmianek przed nią, a jedna z teorii powstania carbonary wskazuje, że to właśnie żołnierze połączyli jajka, boczek i makaron. Kolejne teorie mówią, że jakoby węglarze z Lacjum bazując na innym popularnym daniu cacio e uova stworzyli carbonare.
Niezależnie od teorii powstania jej podstawowymi składnikami najczęściej jest makaron spaghetti No. 5, czyli ten o przekroju około 1,9 mm-2,3 mm, jajko lub żółtko, guanciale, czyli tańsze niż boczek, podgardle wieprzowe oraz ser Pecorino Romano. Osobiście uważam, że najsmaczniejsza jest jednak w wersji z makaronem bucatini, chociaż wymaga niestety znacznie większej porcji, żeby się dobrze prezentowała na talerzu.
Dla wielu jest to też danie zakazane w wielu dietach, chociaż jeśli prowadzisz zbilansowaną dietę jak ja, to z powodzeniem zmieścisz w niej przepis na 710 kcal.
Pomimo że przepis na carbonarę łatwo znaleźć to, nikt nie podaje jak ją zrobić, żeby można było zjeść ja podczas diety. Osobiście jem carbonarę kilka razy w tygodniu, a korzystając z tych proporcji, uważam, że nadal posiada pełnie smaków i aromatów. Przepis domyślnie podaje na 1 porcje osoby dorosłej.
- 20 gramy guanciale (np. z przepisu na blogu, do carbonary wybierz wersję w czarny pieprzu.)
- 25 gramy pecorino romano (sam chetnie uzywam również grana padano z czysto ekonomicznych względów.)
- 100 gramy spaghetti
- 56 gramy jajko (Jedno jajko L)
- 100 mililitry woda z gotowania makaronu
- Ugotuj makaron
Makaron gotuj w dobrze osolonej wodzie. tj. około 10 g soli na 1 l wody. Stosuj przynajmniej 1 l wody na 100 g makaronu. Średnio makaron gotuje się około 10-11 minut. Gotuj zgodnie z opisem na opakowaniu na al dente.
- Przygotowanie sera i guanciale
Zetrzyj ser na drobnej tarce. Nie używaj, gotowego startego, ile razy na nim zrobiłem, z każdym razem ser się brylował i nie powstawał sos. Umyj jaja w gorącej wodzie lub chociaż je sparz wrzątkiem. Do startego sera dodaj 1 jajko lub jeśli wolisz 1 żółtko. Dokładnie wymieszaj. Na około 2 minuty przed końcem gotowania makaronu, usmaż na własnym tłuszczu, na chrupko, pokrojone w kostkę gunaciale. Przed odlaniem makaronu, zbierz kubkiem lub innym naczyniem wrzątek wody z makaronu.
- Połączenie wszystkiego w całość.
Odlej makaron i nigdy nie płucz. Odlany makaron wrzuć z powrotem do garnka lub jeśli masz głęboką patelnię, to do niej. Możesz włączyć najmniejszy palnik gazowy lub pomocniczy na indukcji na lekkie podgrzewanie. Chcemy, żeby makaron był nadal gorący, ale tracił temperaturę. Wrzuć znaczną część guanciale z tłuszczem i zostaw kilka kawałków do posypania.
Wymieszaj dokładnie makaron, tak aby gorący tłuszcz go oblepił. Następnie dodaj masę jajeczno-serową. Wymieszaj, jeśli wydaje się, że jest ona za gęsta, nalej około łyżeczki wrzątku. Chcemy sparzyć delikatnie jajko, ale zadbać o to, żeby białka czy ser nie zaczęły się ścinać. Jeśli przesadzisz z ilością wody, nie uratujesz carbonary, więc umiar najważniejszy.
- Podanie
Jeśli zrobiłeś wszystko poprawnie, to w około 15 minut masz przepyszny obiad, bez dodatkowej śmietany. Aromatyczny i nadal kaloryczny, ale pyszny. Zawiń na szczypcach i przełóż na talerz. Posyp resztą guanciale, pieprzem i jeśli możesz to oczywiście serem.
Wielkość porcji: 270 Porcje: 1
Porcje: 1 Podwanie Kalorie: 710 kcal Kalorie z tłuszczu: 31.6 kcal Węglowodanów Całkowicie: 71.9 g Białko: 32 g