Adam Gogolewski
Pochodzenie makaronu bucatini.
Makaron ten spotykany głównie w Liguri, Lacio i Neapolu. Głównie w środkowej część Włoch, ale czasem pojawia się również na Sycyli. Bucatini pochodzi od włoskiego słowa “buco”, które w wolnym tłumaczeniu oznacza “dziurę”.
Kształt i idea powstania bucatini.
Nie ma co się dziwić, gdyż ma on głównie formę długą, od 25-30cm długości, grubości około 3 mm, a przez cały przekrój przechodzi dziurka, tworząc tym samym bardzo elastyczne słomki, o okrągłym przekroju. Dzięki tej kompozycji makaron pomimo swej dość grubej średnicy, stwarza idealny kompromis dla dań o tłustych, gęstych, wyrazistych sosach, które nie dominują go smakiem, a jednocześnie jest bardzo przyjemny w żuciu i lekki. W smaku wyraźnie czuć rurkę z powietrzem, a pomimo tego, nadal jest mięsisty. Dzięki swojej długości łatwo nabiera się go na widelec, a średnica pozwala na nawinięcie mniejszej porcji, z większą ilością sosu. Dzięki temu każdy kęs wyraźnie uwypukla smak sosu i makaronu.
Jak podać makaron bucatini.
Makaron u nas mało znany, chociaż za sprawą dobrych włoskich restauracji coraz częściej można go spotkać w najbardziej klasycznym wydaniu, czyli Bucatini all’Amatriciana. Danie to makaron bucatini wraz z podgardlem, winem oraz sosem pomidorowym. Jednak równie popularne z nim sosy to np. Pasta con le Sarde (bakłażań, sardynki, kruszone pieczywo, fenkuł). W wielu aranżacjach zastępuje spaghetti, dla takich sosów jak Carbonara (jajko, podgardle, ser pecorino), czy Cacio e Pepe ( ser grana padano i pieprz). Czasem spotkać go można w aranżacji Pasta al forno, czyli zapiekanki makaronowej w sosie pomidorowym z dodatkiem serów i czasem mięsa.
Dostępność makaronu bucatini w sklepach.
W sklepach występuję najczęściej robiony z mąki z pszenicy durum, chociaż coraz więcej restauracji podaje go również w wersji jajecznej. Niestety jego wykonanie jest niemożliwe w domowych warunkach, gdyż wymaga maszyny ekstrudującej makaron, najczęściej profesjonalnej, która wytwarza dużą siłę tłoczenia.
Przyzwoitymi markami, które można spotkać w Polsce jest La Molisana. Natomiast popularna Barilla czy Podravka, pomimo że również posiadają ten kształt w ofercie, ma bardzo ciemne odcienie makaronu, co może świadczyć o suszeniu w wysokiej temperaturze, które nie wpływa dobrze na jakość gotowego wyrobu. Dodatkowo są to przeważnie formy gładkie, co przy tym kształcie wskazuje, że formy do tłoczenia makaronu najprawdopodobniej nie były z brązu, a raczej z teflonu lub stali.
Tak jak temperatura ma znaczenie, tak forma tłoczenia i efekt końcowy ma tylu zwolenników, jak również przeciwników. Wielu Włochów jednak uważa, że makarony tłoczone przez matryce z brązu, dzięki swojej marmurkowej strukturze “chwytaja” lepiej sos od gładkich.
